Insulinooporność to stan obniżenia wrażliwości tkanek na działanie insuliny – hormonu odpowiedzialnego między innymi za regulowanie stężenia glukozy. W wyniku czego poziom glukozy przyjmuje często nieprawidłowe wartości, a to może prowadzić do cukrzycy typu 2.
Przyczyny insulinooporności nie są do końca znane. Najczęściej podaje się, że powodem rozwoju tego schorzenia jest:
-otyłość brzuszna,
-nadmierne spożycie kalorii,
-jedzenie produktów o wysokim indeksie glikemicznym,
-stany zapalne,
-przeciwstawne do insuliny działanie niektórych hormonów,
-wiek,
-uwarunkowania genetyczne.
Aby zdiagnozować insulinooporność wykonuje się test doustny obciążenia glukozą, który polega na ocenie poziomu glukozy i insuliny na czczo oraz po godzinie i dwóch godzinach po podaniu roztworu zawierającego 75g glukozy.
Objawami, które powinny zwrócić naszą uwagę i skierować nas na badanie są:
– nadmierna senność po posiłku,
– przyrost masy ciała – przede wszystkim w obrębie brzucha,
– obniżenie nastroju, rozdrażnienie, problemy z koncentracją,
– przymglenie umysłowe,
– bóle stawów,
– bóle głowy,
– zmiany na skórze (rogowacenie ciemne),
– ciągłe zmęczenie,
– napady głodu po 2 – 3 godzinach od zjedzenia posiłku,
– ciągła ochota na słodycze,
– trudność z zrzuceniu zbędnych kilogramów,
– uczucie zimna.